Chaggie in Cuba
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
09 April 2006 | Cuba, Havana
Beste compañeros, (dat zeggen ze hier tegen elkaar, leuk he?!)
De ontzettende toeristische ·%$"@-zooi in Trinidad is me een beetje in het verkeerde keelgat geschoken. Niet bevorderend voor je humeur dus. Even snel m´n ergernissen spuien, dan kan ik weer verder leuke verhalen vertellen.
1. IEDEREEN wil wat van je. Doodvermoeiend. Mijn vertrouwen in de goedheid van de mens is ietwat beschadigd, aangezien ik niet meer vertrouw dat mensen oprecht aardig zijn.
2. NIEMAND heeft ooit wisselgeld! Hallo, lijkt me toch handig als je bus/taxi-chauffeur bent. (Toch?!)
3. Het verkeer is het tegenovergestelde van Mexico. Ze rijden hier zo overdreven rustig, dat het frustrerend begint te werken. Stel je even voor: een kilometers lange, rechte, kale weg in een gebied met hoogstens drie cactussen. En dan gaat die droplul van een taxichauffeur uitgebreid stoppen en kijken bij een kruising! De veiligste plek in Cuba om te lopen is dus in het midden van de weg. Niet vanwege die auto´s die toch allemaal niet harder dan stapvoets rijden, maar omdat in het midden van de weg de kans het kleinst is dat je geraakt wordt door een instortend gebouw.
4. Inderdaad, het is hier één grote achterbuurt. Je durft geen gebouw aan te raken in de verwachting dat er iets van af valt. En overal zwervers, zwerfhonden, afval en verdachte plassen water. Kortom, het stinkt. En hier in Havana zijn er allemaal van die communistenwinkels: grote winkels met amper iets om te verkopen, maar wel rijen mensen die buiten staan te wachten...
5. En het toppunt van ergernis was dat ik in Trinidad bij een stel Jehova´s in huis bleek te zitten! Denk je dat je een rustige vakantie hebt, wordt je zelfs daar lastig gevallen. Ik kon met mijn beschaafde opvoeding het niet over m´n hart verkrijgen om die vervelende vent eens goed de waarheid te vertellen. Jammer, ik had het graag gedaan.
6. Het aandachtgetrek van alle mannelijke Cubanen werkt me echt op m´n zenuwen. Denken ze nou echt dat ik iets van ze wil als ze blijven zeuren?! Het werkt echt alleen maar averechts (tip vd week, mannen). Dus geen bruine baby voor mij binnenkort. (De moeder van m´n Duitse casa-genoot Annemarie belde haar wel 4 keer midden in de nacht op om haar ervan te verzekeren dat ze vooral niet zwanger moest raken van een zwarte Cubaan.)(Ik zou als mijn dochter 37 was en geen man of kind had dat juist wel aanmoedigen, maar goed.)
In het volgende dorpje is het gelukkig allemaal goedgekomen met m´n humeur. Prachtige, overweldigende natuur en hele (echt oprecht) aardige mensen. Het kost me wel een vermogen aan batterijen, m´n foto-tic, maar ik kan niet stoppen met foto´s maken. (Bedankt voor de tip pa, volgende keer toch echt een oplader mee!) Ik heb in de vroege ochtend door de weilanden gewandeld. Tabakplantages, koffieplantages, ouderwetse ploegen en ossen gezien. En m´n eigen sigaren gedraaid! Tja, je bent in Cuba of je bent t niet...
In reisland heb ik trouwens wel tientallen verschillende namen. Zo onder andere Lisabet, Liesje, Elisa, Elli, Dutchy, la Holandesa. Ik noem mezelf voor het gemak eigenlijk altijd Elisabeth. De Cubaanse señora was hoogstbeledigd toen ze m´n paspoort zag en opmerkte dat ik eigenlijk Liesbeth heet. Net zoals haar dochter. Het is dus ook gewoon een Cubaanse naam, alleen is het dan Lisbéth (met de klemtóón iets anders). (Btw, tis ook een Noorse naam)
Hoewel Cuba een vrij plat land is met water en veel fietsen, voel ik me toch niet erg thuis hier. Misschien komt het omdat het totaal geen backpackersland is en ik dus vrij veel tijd in m´n eentje doorbreng. Op zich niet erg, maar de laatste dagen begint het wel een beetje te vervelen. Morgen ga ik gelukkig weer terug naar Mexico en ik heb heel stiekem ook wel weer zin om naar huis te gaan. Ik mis de feestjes. Alhoewel (het belangrijkste heb ik nog geeneens verteld), het bier hoef ik niet te missen, want ze hebben hier Bavaria!
Kortom, ik ben erg blij dat ik in Cuba geweest ben. Het was erg interessant, ik heb veel gezien en geleerd. Maar toch weet ik na 2 weken nog steeds niet of ik het nou een leuk land vind of niet. En ik ben erg benieuwd hoe het binnenkort allemaal gaat veranderen. (Het zou spectaculair geweest zijn als Fidel nou het loodje zou leggen, maar helaas, die ouwe kneuter ligt hier nog steeds ergens dementerend te zijn...) Binnenkort weer een bericht uit Mexico en dan hopelijk ook weer eens met foto´s! Tot snel!
De ontzettende toeristische ·%$"@-zooi in Trinidad is me een beetje in het verkeerde keelgat geschoken. Niet bevorderend voor je humeur dus. Even snel m´n ergernissen spuien, dan kan ik weer verder leuke verhalen vertellen.
1. IEDEREEN wil wat van je. Doodvermoeiend. Mijn vertrouwen in de goedheid van de mens is ietwat beschadigd, aangezien ik niet meer vertrouw dat mensen oprecht aardig zijn.
2. NIEMAND heeft ooit wisselgeld! Hallo, lijkt me toch handig als je bus/taxi-chauffeur bent. (Toch?!)
3. Het verkeer is het tegenovergestelde van Mexico. Ze rijden hier zo overdreven rustig, dat het frustrerend begint te werken. Stel je even voor: een kilometers lange, rechte, kale weg in een gebied met hoogstens drie cactussen. En dan gaat die droplul van een taxichauffeur uitgebreid stoppen en kijken bij een kruising! De veiligste plek in Cuba om te lopen is dus in het midden van de weg. Niet vanwege die auto´s die toch allemaal niet harder dan stapvoets rijden, maar omdat in het midden van de weg de kans het kleinst is dat je geraakt wordt door een instortend gebouw.
4. Inderdaad, het is hier één grote achterbuurt. Je durft geen gebouw aan te raken in de verwachting dat er iets van af valt. En overal zwervers, zwerfhonden, afval en verdachte plassen water. Kortom, het stinkt. En hier in Havana zijn er allemaal van die communistenwinkels: grote winkels met amper iets om te verkopen, maar wel rijen mensen die buiten staan te wachten...
5. En het toppunt van ergernis was dat ik in Trinidad bij een stel Jehova´s in huis bleek te zitten! Denk je dat je een rustige vakantie hebt, wordt je zelfs daar lastig gevallen. Ik kon met mijn beschaafde opvoeding het niet over m´n hart verkrijgen om die vervelende vent eens goed de waarheid te vertellen. Jammer, ik had het graag gedaan.
6. Het aandachtgetrek van alle mannelijke Cubanen werkt me echt op m´n zenuwen. Denken ze nou echt dat ik iets van ze wil als ze blijven zeuren?! Het werkt echt alleen maar averechts (tip vd week, mannen). Dus geen bruine baby voor mij binnenkort. (De moeder van m´n Duitse casa-genoot Annemarie belde haar wel 4 keer midden in de nacht op om haar ervan te verzekeren dat ze vooral niet zwanger moest raken van een zwarte Cubaan.)(Ik zou als mijn dochter 37 was en geen man of kind had dat juist wel aanmoedigen, maar goed.)
In het volgende dorpje is het gelukkig allemaal goedgekomen met m´n humeur. Prachtige, overweldigende natuur en hele (echt oprecht) aardige mensen. Het kost me wel een vermogen aan batterijen, m´n foto-tic, maar ik kan niet stoppen met foto´s maken. (Bedankt voor de tip pa, volgende keer toch echt een oplader mee!) Ik heb in de vroege ochtend door de weilanden gewandeld. Tabakplantages, koffieplantages, ouderwetse ploegen en ossen gezien. En m´n eigen sigaren gedraaid! Tja, je bent in Cuba of je bent t niet...
In reisland heb ik trouwens wel tientallen verschillende namen. Zo onder andere Lisabet, Liesje, Elisa, Elli, Dutchy, la Holandesa. Ik noem mezelf voor het gemak eigenlijk altijd Elisabeth. De Cubaanse señora was hoogstbeledigd toen ze m´n paspoort zag en opmerkte dat ik eigenlijk Liesbeth heet. Net zoals haar dochter. Het is dus ook gewoon een Cubaanse naam, alleen is het dan Lisbéth (met de klemtóón iets anders). (Btw, tis ook een Noorse naam)
Hoewel Cuba een vrij plat land is met water en veel fietsen, voel ik me toch niet erg thuis hier. Misschien komt het omdat het totaal geen backpackersland is en ik dus vrij veel tijd in m´n eentje doorbreng. Op zich niet erg, maar de laatste dagen begint het wel een beetje te vervelen. Morgen ga ik gelukkig weer terug naar Mexico en ik heb heel stiekem ook wel weer zin om naar huis te gaan. Ik mis de feestjes. Alhoewel (het belangrijkste heb ik nog geeneens verteld), het bier hoef ik niet te missen, want ze hebben hier Bavaria!
Kortom, ik ben erg blij dat ik in Cuba geweest ben. Het was erg interessant, ik heb veel gezien en geleerd. Maar toch weet ik na 2 weken nog steeds niet of ik het nou een leuk land vind of niet. En ik ben erg benieuwd hoe het binnenkort allemaal gaat veranderen. (Het zou spectaculair geweest zijn als Fidel nou het loodje zou leggen, maar helaas, die ouwe kneuter ligt hier nog steeds ergens dementerend te zijn...) Binnenkort weer een bericht uit Mexico en dan hopelijk ook weer eens met foto´s! Tot snel!
-
10 April 2006 - 08:56
Nel Veer:
Goeiemorgen, leuk al je mail te lezen, ga zo naar udk, we hebben uitverkoop.
Er is wel heel leuk nieuws van het werkfront,spannend he!!! Ga je naar een bekende plek terug in Mexico of naar iets nieuws?
Tot gauw, liefs Nel -
10 April 2006 - 09:09
Pas En Tes:
Heeej lieve lisbéth!Gefeliciteerd met onze jcdies!! woehoe, alweer zolang samen..we hebben lekker zitten high tea-en in het bakkerswinkeltje en een appeltaart op je gegeten!Hebben ze daar ook lekkere taart/gebak/vlaai (=vraag van pas)?Het klinkt wel alsof je lekker terug wilt naar Mexico, geniet daar nog maar lekker!Onze Suriname plannen worden steeds concreter en we zijn ons al in aant lezen enzo, over vliegende kakkerlakken daar (heb je echt!).Veel liefs en een dikke kus! -
10 April 2006 - 10:51
Dana:
Ha Holandesa!
Even een bericht uit het Veen: tjongejongejonge, was even stappen met onze 'oude' vrienden int Veen... nu weet ik weer wat ik dacht toen we thuis waren na die 'fantastische" vakantie in Spanje... de komende tijd even geen 'oude' vrienden-avond in 't Veen! Ik ben weer genoeg afgekraakt! See you!!! -
10 April 2006 - 22:20
Stephan:
Hee misschien minder leuk, Cuba, maar leuk om te weten dat een kapitalistisch communisme(?) bestaat en dat mensen dan vervelend worden. Ook het resultaat van missionarissen in 'onderontwikkelde landen' is vervelend :)
Die zin om naar huis te gaan is na een uurtje Nederland trouwens wel snel bekeken dus ik zou nog goed genieten daar!
PS. Vliegende kakkerlakken zijn zo zwaar dat ze niet eens in een rechte lijn kunnen vliegen en overal tegenop botsen. Ranzige enge beesten zijn het. Veel plezier alvast :p -
10 April 2006 - 22:32
Marian Huyts:
Hoi Liesbeth,
Kreeg van Pien je webadres. Beetje laat wellicht, maar toch erg leuk om alle verhalen te lezen en foto´s te bekijken. Veel mooie dingen gezien en veel gedaan zeg! Begreep van Pien dat je nu niet meer zo lang wegblijft (vindt zij wel fijn, want ze mist je best wel een beetje!)Geniet er nog maar van en tot ziens in Utrecht of Rotterdam,
groetjes Marian. -
12 April 2006 - 10:08
Martin:
Zo te zien nog steeds goeie schik daar in het zonnige zuiden :)
Moi moi vanuit het ondergesneeuwde Lapua,
Martin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
